پدر و مادر عزیز! زندگی جنسی فرزندان شما در دست شماست!
پرسش: یکی از آشنایان نزدیک من موضوعی رو برام مطرح کرده، مبنی براینکه دختر هشت سالشون خودارضایی میکنه. این قضیه از پنج شش سالگی حتی شاید چهارسالگی این بچه آغازشده، و پدرمادرش تا اونجایی که من اطلاع دارم همیشه مراقب روابطشون بودن، و مطلع شدم این بچه توی مهدکودک بعنوان بازی این کارو از یکی ازدختر بچه های اونجا یاد میگیره و اوایل به چشم بازی نگاه میکرد و واقعیتش اینه نمیدونم الان به چه دیدی به این کار نگاه میکنه.
به مشاور هم مراجعه کردن، اونها اصرار کردن هیچ چیزی به روش نیارین وگرنه بدتر میشه. مادرشون درحال تحصیلن و سرشون شلوغه و پدرهم شاغل، سعی کردن بهش نزدیکتر بشن، باش بازی کنن و... البته قبلا هم اینکارو میکردن. خسته تون نکنم اقای دکتر... خواستم ازتون خواهش کنم یه کم دراین رابطه راهنمایی کنید. خیلی برام جالبه بدونم ریشه این کار چیه درکودک؟ واینکه آیا آسیب میرسونه به کودک؟ و آیا قابل حله اقای دکتر؟ چی میشه یه بچه به این مساله عادت میکنه، الان بقول مادرش هر دو شب یه بار تقریبا این کارو میکنه بصورت پنهانی، وبرای انجام این کار خیلی دروغ میگه، مثلا الکی میگه میخام برم سرویس بهداشتی و دروغایی ازاین قبیل...
پاسخ دکتر شکیب:
۱- پرسیده اید ریشه این کار کودک چیست؟ قضیه خیلی ساده است. بچه ها کم کم بدن خودشان را کشف می کنند. تصادفا ممکن است بفهمند یا کسی ممکن است به آنها یاد بدهد که لمس آلت جنسی لذت بخش است. دقت کنید که این لمس و بازی کردن، با کار یک فرد بالغ فرق دارد.
یک بالغ وقتی خودش را لمس می کند، به دنبال برانگیختگی جنسی است و اغلب برانگیختگی ذهنی را هم اضافه می کند؛ یعنی همراهش به فانتزی ها فکر می کند، یا تحریک دیداری ایجاد می کند یا... اما بچه ها درکی از سکس در دنیای بزرگترها ندارند. آنها فقط می فهمند که اگر این نقطه از بدن شان را لمس کنند، لذت می برند. همان طور که مثلا هر جای بدن را بخارانند حس خوبی دارد.
ما، اما به اشتباه فکر می کنیم این کار کودک، مثل همان خودارضایی یک بزرگسال، برای این است که کودک به دنبال تجربه ارتباط جنسی است (گفته اید که پدر و مادر همیشه روابط شان را از کودک پنهان کرده اند و حالا فکر می کنند پس چرا فرزند ما این طور شده!) و یا به اشتباه فکر می کنیم کودک مان زود بالغ شده، یا انحراف جنسی پیدا کرده و... خودارضایی را هم که فکر می کنیم فاجعه قرن است! نتیجه این می شود که مضطرب می شویم و این اضطراب را به کودک مان هم منتقل می کنیم و...
۲- پرسیده اید آیا آسیبی به کودک می رساند؟ با قاطعیت می گویم که نه، اما رفتار پدر و مادر به دنبال این اتفاق، قطعا می تواند آسیب رساننده باشد. هفته گذشته خانمی مراجع من بود که می گفت از آغاز ازدواج اش تا امروز، اغلب اوقات، بعد از تجربه ارگاسم، به جای اینکه آرامشی را تجربه کند که همه می کنند، حالش بد می شود و دچار یک اضطراب وحشتناک.
او هرگز رابطه خوبی را با همسرش تجربه نکرده بود و اگرچه می دانست که خودارضایی هیچ عارضه ای ندارد، اما حتی از این عمل هم ترس داشت چون از آوار آن حس منفی می ترسید. از یک طرف، نیاز به سکس وجود داشت و از طرف دیگر ترس از آن حال بد و اجتناب از سکس. گذشته هایش را مرور کردیم. او به یاد می آورد که در ۵-۶ سالگی عادت داشت با آلتش بازی کند اما به خاطر این کار مرتب از پدر کتک می خورد. به یاد می آورد که مادرش داروهای مختلف را روی او امتحان می کرد تا این عادتش را ترک کند. نتیجه آن برخورد با دختر ۵ ساله، این شده بود.
۳- پرسیده اید قابل حل است؟ اگر فکر می کنیم کودک دچار انحراف جنسی شده، می گویم اصلا غلط فکر می کنید و این مساله ای نیست که به دنبال حل آن باشیم. ماجرا یک عادت ساده است. وقتی کودکی عادت دارد با آلت اش بازی کند، باید با او طوری رفتار کنید که انگار دارد با مثلا گوشش بازی می کند. اگر فرزند شما مرتب با گوشش بازی کند، اگر مرتب ناخن اش را بجود، اگر تیک داشته باشد، اگر با هرجور رفتار تکرار شونده ای مواجه باشید، چه باید بکنید؟
توصیه این است: کاملا عادی رفتار کنید و نگذارید این وسیله ای شود برای جلب توجه کودک؛ و هروقت این رفتار را دیدید، سعی کنید حواس بچه را به چیز دیگری پرت کنید. تنبیه اشتباه محض است. حتی تذکر هم ندهید. اگر صبور باشید و مدتی آن برخورد را پیشه کنید، می بینید که رفتارها به راحتی از سر بچه می افتد. اگر این طور نشد، نشانه ای است از اضطراب کودک. اضطراب را هم البته پدرو مادرها ایجاد می کنند. به مشاور مراجعه کنید و ببینید چطور با فرزندتان برخورد می کنید، یا کجای رفتارتان با همسرتان اشتباه است، و خلاصه چه چیزی در زندگی کودک وجود دارد که این اضطراب را سبب شده.