رابطه جنسی خوب

رابطه جنسی را می شود تشبیه کرد به پرواز با هواپیمایی دوموتوره. گویی ما دو نیروی محرکه داریم برای پرواز در آسمان سکس. موتور اول، موتور ذهن ماست، و موتور دوم، موتور جسم. اگر یکی از این دو از کار بیفتد، پرواز دشوار می شود.

موتور شماره یک، موتور اصلی است. اگر کار نکند، موتور شماره دو به تنهایی نمی تواند هواپیما را بالا بکشد.

سوخت موتور شماره یک، همه آن چیزهایی است که ما را از نظر ذهنی برانگیخته می کند؛ فانتزی و تصویر سازی ذهنی، تماشا، شنیدن، خواندن و حتی بو و مزه.

اما سوخت موتور شماره دو «نوازش» فیزیکی است. نوازش، نه یعنی فقط تحریک مستقیم آلت. هرجور لمس، در هر نقطه ای از بدن.

در سکس خوب، ماساژ مهم است. ماساژ، یعنی گرم کردن موتور شماره دو. و چه تاسف‌بار است که زوج ها روش های گرم کردن موتورها را نمی آموزند و می خواهند اتوموبیل سکس را با یک موتور یخ، ظرف دو دقیقه به بزرگراه برسانند و بگازند!

 سپاس از همراهی شما! مشتاق هستیم نظر شما را درباره این مطلب بدانیم. اگر عضو سایت نیستید اینجا ثبت نام کنید.

*پس از عضویت برای ارسال دیدگاه از منوی ورود به سایت وارد شوید.

پرسش: ممنون بابت سایت خوب شما اما من با بعضي از مطالب مشكل دارم چون تا حدی نگاه و عقايد فمنيستي دارم. مثلا همين مطلب كه گفته مردان بدون سكس منظم فراموش مي كنند عاشق همسرشان هستند. واقعا يعني چي؟ چرا بايد اينطور باشد؟ سكس وظيفه زن نيست. زن مالك بدن خودش است و هروقت نخواهد به سكس تن نمي دهد. زني كه بخاطر عشق همسرش بخواهد به زور به سكس تن بدهد، زن نيست. گداي عشق همسرش می شود. مردي هم که بدون سكس منظم عشق همسرش را فراموش كند مرد نيست و بويي از انسانيت و شعور و دنياي زنانگي نبرده. لطفا کمی هم از ديد يك زن نگاه كنيد هر چند مي دانم سخت است.

تصویری که ما از خود داریم در ذهن، روابط ما را می سازد. اگر خود را موجودی زشت و ناتوان و خموده می بینیم، طبعا راضی هستیم به جفت شدن با موجوداتی مثل خودمان. کسی هم اگر آمد که زیبا و توانا و راست قامت دیدیم اش، دست و پا لرزان، شیفته و حیران، به دنبال اش روان، تن می دهیم به هر خفتی که کنارش بمانیم.

همه ما بسته هایی هستیم از خوبی ها و بدی ها. هرکسی نقصان هایی دارد و مزیت هایی. اما بی تردید، یکایک ما، بسته های یکتا و بی مانندی هستیم. وقتی چیزی بی همانند است، قیمت هم ندارد. ما چنین ایم اما شگفت که گاهی در درون، خود را بی مقدارترین می بینیم. و آن که خود را حقیر بپندارد، حقیرتر می شود هر روز.
قانون عزت نفس این است: باور داشته باش که هر انسان، موجودی است بی نظیر و بی قیمت. خود را چنین ببین و دیگری را هم.
با این نگاه، رابطه، می شود یک انتخاب از میان هزاران. می شود پیوندی که شهد برابری را در کام می ریزد و ارزشمندی آدمی را روزافزون می کند.
نگاهی دیگر هم هست: «من بی ارزشم و بیچاره ام و وابسته ام و باز خوب است یکی هست کنارم، وگرنه چه خاکی به سر می کردم؟» چرخه ای معیوب از حقارت روزافزون.