زمانی بود که صحبت از جی اسپات، گوشها را تیز می کرد. شگفت انگیز بود و تازه. حالا اما آنقدر افسانه درباره اش بافته اند که باید از تشویش اذهان عمومی درباره اش جلوگیری کرد. اوضاع ما البته پیچیده تر است در ایران. عده ای دانش جنسی شان آنقدر اندک است که جی اسپات که هیچ؛ از ارگاسم هم بگویی برایشان تازه است. عده دیگری، آن سوی بام، ظاهرا ته همه اطلاعات جنسی را درآورده اند! من با دسته دوم بیشتر مشکل دارم.
واقعیت این است که دقیقا در همان زمان که فکر می کنیم همه چیز را درباره رابطه جنسی می دانیم، «چیزهایی هست که نمی دانیم». مثال بارزش، جی اسپات است و داستانهایش. احتمالا بعد از خواندن این یادداشت متوجه منظورم می شوید.
یک نقطه ای هست در سقف واژن که روزگاری یک جراح زنان به نام آقای ارنست گرافنبرگ توصیف، و با آن نامش را درتاریخ ماندگار کرد. اما نمی شود گفت که نقطه G (اول حرف Grafenberg) را این جراح آلمانی کشف کرده. در مکتب «تنترا» که مثل ذن، تلفیقی از مکاتب برهمایی و بودایی است، جی اسپات توصیف شده و از آن به عنوان نقطه تمرکز انرژی زنان یاد شده.
مکتب تنترا هم داستان جالبی دارد که بیان آن مجال دیگری می طلبد. اگر اسم «کاماسوترا» را شنیده اید، کتاب مقدس این مکتب است و برخلاف آنچه خیلی ها تصور می کنند، ماجرای رابطه جنسی را نه بی بند و باری، که راهی برای تعالی انسان در نظر می گیرد. بگذریم.
جی اسپات، کجاست؟ همه می دانند که ۴-۵ سانتی متر داخل واژن در دیواره قدامی. چه می کند؟ همه می دانند یک جای خیلی حساس است مثل کلیتوریس، و تحریک آن کمک می کند به یک ارگاسم خوب، و حتی ارگاسم های متعدد. اما چیزهای دیگری هم هست.
اولین نکته اینکه هنوز که هنوز است، در جهان علم در مورد وجود این نقطه اختلاف نظر هست. هروقت هم مطالعه ای منتشر می شود که وجود جی اسپات را رد می کند یا تایید، باز اختلاف در اردوگاه موافقان و مخالفان دامن می گیرد.
یکی از آخرین مطالعات، در نشریه انجمن بین المللی sexual medicine در سال ۲۰۰۹ منتشر شد که هدفش بررسی زمینه ژنتیک در زنانی بود که وجود جی اسپات را گزارش می کردند. ۹۰۰ جفت خواهر دوقلوی انگلیسی بین ۲۲ تا ۸۳ سال پرسش نامه پر کردند. در این مطالعه، ۵۶ درصد زنان اظهار کردند که چنین نقطه ای را در واژن خود پیدا کرده اند؛ اما همبستگی ژنتیکی معناداری بین خواهران دوقلو پیدا نشد. قاعدتا اگر جی اسپات باشد باید در هر دو خواهر دوقلوی یکسان باشد، اما این طور نبود.
نتیجه گیری محققان این بود که جی اسپات، احتمالا بیش از آنکه یک نقطه آناتومیک مشخص باشد، تصوری است از خود، که به رفتار جنسی، میزان رضایتمندی فرد از رابطه جنسی اش، و خلاصه به «ذهن» مربوط می شود، تا به جسم. حتی اگر جی اسپاتی هم وجود داشته باشد، ممکن است خیلی از خانم ها آن را کشف نکنند.
لینک مقاله: http://pialogue.info/books/G-Spots-Twin-Study-JSM.pdf
حالا این را بگذارید کنار ادعای یک جراح پلاستیک آمریکایی که می گوید جراحی بزرگ کردن جی اسپات را ابداع کرده. یا بسیار درمانگران جنسی که مدعی اند می توانند با آموزش هایی به فرد، قابلیت ارگاسم های متعدد و حتی اسکورتینگ (انزال زنانه) را برای فرد ایجاد کنند.
چه کسی درست می گوید؟ آیا واقعا جی اسپات وجود دارد؟ و اگر هست، چند درصد زنان آن را دارند؟ شاید اگر یک روز کسی برای این سوالها جوابی قطعی پیدا کند، باید اسم نقطه جی را عوض کنند و به نام او بگذارند؛ البته اگر ثابت شود که چیزی هست.
این پرسش و پاسخ ها را هم نگاه کنید:
- چرا یک مرد نباید به طول آلتش بنازد؟
- زودانزالی در خانم ها؟!
- پوزیشن بازی
- برای ارگاسم خانم ها قصه نسازید!
- ده واقعیت درباره آلت تناسلی مردان
-
-
سپاس از همراهی شما! مشتاق هستیم نظر شما را درباره این مطلب بدانیم. اگر عضو سایت نیستید اینجا ثبت نام کنید.
*پس از عضویت برای ارسال دیدگاه از منوی ورود به سایت وارد شوید.