می ترسم بکارتم را از دست بدهم

پرسش: ۲۳ ساله هستم و تیرماه عقد کردم. در رابطه زناشویی خوشبختانه من و شوهرم هر دو گرم هستیم و از رابطه زناشویی مان راضی هستیم. ولی یک مشکلی که هست این است که من می‌ترسم بکارتم را از دست بدهم. چندین بار سعی کردیم ولی نشد و تصمیم گرفتیم بگذاریم برای بعد از عروسی. الان این موضوع دغدغه فکری من شده و فکر می‌کنم نمی‌توانم آن موقع هم این کار را بکنم.

 

از این می‌ترسم که خیلی درد و خونریزی داشته باشم یا اصلاً خونریزی نداشته باشم. چون چندسال پیش روی موتور زیاد سوار می‌شدم و چون پاهایم را باز می‌کردم دچار درد می‌ شدم و یک بار هم یک لکه خون دیدم. از آن موقع این ترس در وجودم هست که نکند پرده بکارتم پاره شده باشد. بخاطر ترس از شنیدن این حرف، حتی جرات نمی‌کنم به پزشک مراجعه کنم. لطفا راهنمایی ام کنید.

 

پاسخ: 

تشخیص احتمالی شما واژینیسموس است. واژینیسموس یعنی انقباض و حساسیت عضلات واژن که باعث می شود دخول امکان پذیر نباشد یا دردناک شود. منشا این مشکل یک جور فوبیا (ترس غیر عادی) از دخول است که ریشه دارد در سال های کودکی.

 

عضلات واژن، از دسته عضلات غیر ارادی بدن ما هستند. مثل عضله قلب. ما با اراده خودمان نمی توانیم آنها را شل و سفت کنیم. مثل قلبمان که نمی توانیم بگوییم بتپد یا نتپد. قلب ما دارد کار خودش را می کند. عضلات غیر ارادی، تحت مدیریت سیستم خودکار (اتونوم) اعصاب ما هستند. همان سیستمی که تشکیل شده از دو بخش سمپاتیک و پاراسمپاتیک؛ اگر این اسم ها را شنیده باشید.

 

اما چه می شود که سیستم اعصاب خودکار ما به عضلات واژن دستور می دهد در را ببندند و هیچ چیز را داخل راه ندهند؟


خب اولین فرضیه می تواند این باشد که خود اعصاب درست کار نکنند. مثلا در بیماری ای مثل ام اس، ممکن است آسیب به اعصاب وارد شود. اما این، دلیل خیلی خیلی نادری می تواند باشد.

 

اما همان طور که گفتیم شایع ترین علت، مربوط به ذهن هستند. مثلا دختری که سالهای سال، نسبت به رابطه زناشویی، در لایه های ناخودآگاه ذهنش احساس گناه داشته؛ یا تجربه دردناکی در کودکی داشته؛ یا در جریان تجربه های دردناک دیگران قرار گرفته؛ یا به هر علتی تصوری دلپذیر از این رابطه در ذهنش شکل نگرفته، مستعد واژینیسموس است. این مطلب را بخوانید.

نکته جالب این است که خیلی از خانم های گرفتار این مساله، اصلا نمی پذیرند که نسبت به روابط زناشویی ترس دارند. راست هم می گویند. چون این ترس، در ناخودآگاه آنهاست.

 برای درمان باید مراجعه کنید و با یک سری تمرین های فردی و زوجی ظرف چند هفته مشکل حل می شود.

 

این پرسش و پاسخ ها را هم نگاه کنید:

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید