خیلی وقت است می خواهم یادداشتی بنویسم درباره تاثیر منفی اوضاع و احوالی که امروز داریم، بر سلامت روان جامعه. جست و جویی هم کردم و دیدم مقاله ها و پژوهش های زیادی هست درباره اش: تاثیر بحران اقتصادی بر سلامت روان آدمها.
اما به موازات آن، فکر می کنم بنویسم و بگویم که چی؟ وقتی وزارت بهداشت الان گیر این است که مثلا چطور داروها و اقلام ضروری مورد نیاز اتاق عمل را تامین کند، درباره سلامت روان مردم چه می تواند بکند؟ محور نگاه حاکم بر نظام سلامت، سلامت جسمی بوده و هست و در روزگار عافیت هم، سلامت روان در محاق بوده. حالا در روزگار بحران، چه کسی به سلامت روان فکر می کند؟