یک راهنمای ساده برای تربیت جنسی کودکان

 

آموزش سطح اول: زیر دو سال

در این سن، بچه ها نام اعضای بدنشان را یاد می گیرند و طبعا نام درست اعضای دستگاه تناسلی شان را هم باید یاد بگیرند. هیچ پدر و مادری نام های عامیانه و بی ادبی اعضای جنسی را به بچه اش یاد نمی دهد، اما اشتباه رایج والدین، به کار بردن نامهای استعاری است.

 

می گویند «جیش» یا «شکوفه» یا «ناناز» یا «اونجا» و منظورشان آلت تناسلی است. معمولا در خانمها، از همین جا مشکلات جنسی بزرگسالی استارت می خورد. دختر بچه ای که در ذهنش کاشته اند که آلت تناسلی اش، مثل گل است و دست بزنی پرپر می شود، بزرگ می شود و واژینیسموس می گیرد. یا پسربچه ای که از کودکی یادش داده اند آنجا جیش است و کثیف است، بزرگ هم شود به بهداشت آلت تناسلی اش اهمیت نمی دهد.

 

هرچند ما در فارسی نام های اختصاصی رایج برای اندام های تناسلی زنانه و مردانه نداریم؛ اما حتما همان واژه «آلت» برای دختران و پسران کارمان را راه می اندازد (پنیس و ولو هم نه؛ همان آلت) و دستکم این پیام مهم در آموزش جنسی به کودک را به او منتقل می کند که این هم یکی از اعضای بدن توست و همان طور که باید مراقب بقیه باشی، مراقب این هم باش.

 

آموزش سطح دوم: ۲ تا ۵ سال

۱- اندام های خصوصی:

 باید بدانند که اندام تناسلی، باسن و پستان ها، اندام های خصوصی محسوب می شوند و هیچ کس غیر از خودشان و بابا و مامان و دکتر حق ندارد به آنها دست بزند. همچنین باید یاد بگیرند حتی خودشان هم جلوی دیگران نباید اندام های خصوصی شان را لمس کنند.

 

۲- ازدواج و بچه:

معمولا بچه ها این را سوال می کنند و مادر و پدرها به جای دست پاچه شدن یا دعوا کردن بچه که بی حیا از جلوی چشمم دور شو (!)، کافی است توضیح بدهند که مردان و زنان وقتی بزرگ شوند می توانند با هم ازدواج کنند و آن وقت خدا یک بچه به آنها می دهد که در شکم مادر بزرگ می شود و یک روز از آن بیرون می آید. همین توضیح در ۹۹ درصد موارد بچه ها را قانع می کند.

 

نکته: بچه ها باید از همان اول باید بدانند که پدر و مادرشان، به عنوان زن و مردی که با هم ازدواج کرده اند، حق دارند با هم صمیمی باشند، هم را ببوسند، در آغوش بگیرند و بدن برهنه هم را ببینند. آنها باید بدانند این اتفاق تنها بین دو نفر که با هم ازدواج کرده باشند می افتد و البته هیچ خجالتی هم ندارد.

 

آموزش سطح سوم: ۵ تا ۸ سال

۱- بلوغ جنسی:

 تفاوت های بین زنان و مردان باید به کودکان توضیح داده شود تا از آنچه به زودی برایشان اتفاق می افتد، سورپریز نشوند. از تفاوت بین آلت مردان و زنان، اندازه و نقش پستانها و الگوی رشد موها در بلوغ و همچنین شروع قاعدگی دختران، باید برای هر دو جنس صحبت کرد.

 

۲- شناخت و احترام به جنس مخالف:

بچه ها در این سنین، نقش های جنسیتی خود را پیدا می کنند و خود به خود به سوی جمع های هم جنس کشیده می شوند. مهم است که به تفکیک جنسیتی در این سنین دامن نزنیم و اجازه دهیم کودکان در عین شناخت جنسیت خود، با جنس مخالف هم معاشرت کنند؛ نه که خود را تافته ای جدا بافته تلقی کنند.

 

۳- حریم خصوصی:

 لازم است بچه ها در این سن بفهمند که هم خودشان حریم خصوصی دارند و هم پدر و مادرشان. مثلا باید یاد بگیرند که بی اجازه به اتاق خواب پدر و مادر وارد نشوند، همان طور که پدر و مادر بی اجازه به اتاق آنها وارد نمی شوند.

 

۴- ازدواج و بارداری:

احتمالا اگر ما هم نگوییم، بچه ها از جایی می شنوند یا می بینند و دیگر آن توضیح سطح دوم که خدا به ما بچه می دهد، برایشان قانع کننده نیست. اصل مهم در این سن این است که ابتدا از خود کودک بپرسیم: «تو چی فکر می کنی؟» و بعد توضیحاتمان را متناسب با دانسته های کودک ارائه کنیم.

 

آموزش سطح چهارم: ۹ تا ۱۲ سال

در این سنین، بچه ها به عنوان افرادی بالغ یا دستکم پیش بالغ در نظر گرفته می شوند و با آنها می توان درباره بسیاری از مسایل گفتگو کرد. باز هم اصل مهم این است که پدر و مادر برای شرح جزییات، عجله نکنند و همیشه یادشان باشد بپرسند: «خودت چی فکر می کنی؟» یا «تو چی شنیدی؟»

 

همه دانسته های محورهای قبلی، در این سن می تواند عمیق تر مورد بحث واقع شود. حالا دیگر می شود درباره کاندوم و قرص های پیشگیری ار بارداری هم با شفافیت صحبت کرد. بچه ها در این سن باید بدانند رابطه سالم و خوب با جنس مخالف یعنی چه و رابطه بد و مضر یعنی چه؟

 

البته فراموش نکنیم یک طرف این گفتگو پدر و مادری هستند که باید خودشان درباره این موضوعات نگاهی معقول و منطقی داشته باشند. دقیقا به همین دلیل، شاید این اول خود ما پدر و مادرها هستیم که باید خودمان را تربیت کنیم.

 

این پرسش و پاسخ ها را هم نگاه کنید:

نوشتن دیدگاه


تصویر امنیتی
تصویر امنیتی جدید