شاید خیلی زودتر از اینها باید این یادداشت را می نوشتم. فکر می کردم توضیح واضحات است، اما چند نفر از دوستان چیزهایی پرسیدند که فهمیدم اشتباه می کرده ام.
درمانگری جنسی، یعنی درمان اختلالات جنسی و شاخه ای است از مشاوره. یک درمانگر جنسی جز اینکه شما را در جلسه مشاوره ملاقات کند، کاری نمی کند. ابزار اصلی درمانگر برای درمان، بیان اوست. توصیه می کند. آموزش می دهد. تمرین می دهد. و البته دارو هم گاهی تجویز می شود، اما فقط یک درمانگر جنسی که پزشک باشد حق تجویز دارو دارد.
درمانگری جنسی، میان رشته ای است؛ هم روان شناسان در آن مشغولند و هم پزشکان. اما هرگز این طور نیست که هر روان شناس، یا هر پزشکی، از این دانش سردربیاورد. به عنوان یک فارغ التحصیل پزشکی، با اطمینان می گویم که دانش یک پزشک، حتی یک متخصص زنان یا متخصص ارولوژی، از درمانگری جنسی، می تواند در حد یک دانش آموز دبیرستانی باشد. هیچ سرفصلی در آموزش پزشکی درباره این موضوع وجود ندارد. پزشکانی که تخصص روان پزشکی (اعصاب و روان) می گیرند، تا حدی با مباحث درمانگری جنسی آشنا می شوند اما اگر خودشان علاقه مند نباشند و مطالعات و کار بالینی در این حوزه را دنبال نکنند، صرف مدرک تخصص روان پزشکی، از آنها درمانگر جنسی نمی سازد.
روان شناسان هم در طول مقاطع مختلف تحصیلی، چیزهایی درباره این موضوع لا به لای درسهایشان هست. اما آنها هم عملا از درمانگری چیزی نمی آموزند. این روزها خیلی رایج شده که روان شناسان یا مشاوران، در کارت ویزیت یا هرجا، درمان مشکلات جنسی را هم به انتهای فهرست تخصص هایشان اضافه می کنند. اما واقعا درمانگری جنسی حوزه ای نیست که بشود با گذراندن یک کارگاه دو روزه، یا خواندن یک کتاب در آن وارد شد.
متاسفانه در کشور ما هنوز رشته درمانگری جنسی را به رسمیت نمی شناسند و گمان می کنم هنوز خیلی راه داریم تا سیاست گذاران آموزشی کشور به ضرورت تاسیس رشته سکس تراپی در دانشگاه ها پی ببرند، و البته شجاعت تصمیم گیری را هم پیدا کنند. تا آن زمان، باید همین سیستم کج دار و مریز را پذیرفت.
اما سوال مهم: این وسط اگر کسی احساس کند نیاز دارد به مشاوره جنسی، چه کند؟ من یک توصیه سه مرحله ای دارم برای انتخاب یک مشاور خوب، که قاعدتا در انتخاب درمانگر جنسی هم کمک می کند:
۱- دنیای امروز، دنیای تخصص است. کسی که ادعا می کند در همه زمینه های مشاوره، اعم از تحصیلی و شغلی و ازدواج و کودک و خانواده و زوج درمانی و روان کاوی و درمانگری جنسی و… استاد است، احتمالا در هیچ کدامشان خوب نیست. یک روان شناس، در همه حوزه ها اطلاعات اجمالی دارد، اما باید یکی دو تا حوزه اصلی را انتخاب کند و در آنها متبحر شود. این اولین ملاک می تواند باشد: یک اسپشیالیست انتخاب کنید.
۲- اینترنت آمده و همه چیز را متحول کرده. به هرکس می خواهید مراجعه کنید، گوگلش کنید. ببینید در وب چه چیزهایی درباره اش هست. البته این فقط یک ملاک است و نباید مطلق نگاهش کنید. ممکن است کسی پرآوازه هم باشد، به واسطه «شومن» بودن، نه بخاطر خوب بودن.
۳- اولین جلسه مشاوره، بسیار تعیین کننده است. در پایان این جلسه است که می فهمید مشاور شما چقدر حرفه ای است. اینها نشانه های خوبی نیستند:
* درمانگری که جلسه اول فقط گوش بدهد و یک کلمه هم نگوید و همه چیز را موکول کند به جلسه بعد. (بیشتر وقت جلسه اول به بیان مسایل شما می گذرد، اما یک مشاور خوب، شما را در همان جلسه اول هم دست خالی بیرون نمی فرستد)
* درمانگری که در جلسه اول شما را مضطرب کند. (دقت کنید که هدف از مشاوره آرامش است. بین مشاوره و روان درمانی که در آن ممکن است تعارض ها آشکار شوند و برای مدتی، مراجع در جهت خلاف آرامش حرکت کند، باید تفاوت قائل شوید. مشاور می تواند روان درمانگر هم باشد، اما بعید است جلسه اول، روان درمانی شروع شود. در اولین دیدار، مشاور یا درمانگر باید برنامه درمان را به شما بگوید و ذهنتان را آماده کند، نه که بی هوا هل تان بدهد به فرایند درمان.)
* درمانگری که قضاوت می کند. (اگر مشاوری در واکنش به حرفهای شما، احساساتش را به شما بروز دهد، چه آشکارا خشمگین شود و سرتان فریاد بکشد و توهین کند، چه احساساتی شود و بخواهد مهر و محبتش را به شما نشان دهد، یا اینکه به کل محکومتان کند و از شما و منش تان ابراز بیزاری کند، یعنی درمانگر بی تجربه و غیر قابل اعتمادی است)
* درمانگری که وارد حاشیه می شود. (لمس کردن مراجع و حرفهای بی ربط زدن که هیچ، حتی اگر از طرز نگاه کردن مشاور احساس راحتی ندارید، اگر به شما پیشنهاد می دهد در جایی غیر از مطب، مشاوره یا درمان را ادامه بدهید، اگر زیادی از داستان های خصوصی خودش برایتان تعریف می کند، و هر رفتاری از او سر بزند که احساس کنید متعرض حریم خصوصی شما شده، شک نکنید. او درمانگر درستی نیست.)
این پرسش و پاسخ ها را هم نگاه کنید:
- به بهانه روز مشاوره و روان شناسی
- نقد یک مشاوره درباره خودارضایی
- چهار کلمه ای که سکسولوژیست ها به کار نمی برند.
- هزینه مشاوره سنگین است. چه کنم؟
سپاس از همراهی شما! مشتاق هستیم نظر شما را درباره این مطلب بدانیم. اگر عضو سایت نیستید اینجا ثبت نام کنید.
*پس از عضویت برای ارسال دیدگاه از منوی ورود به سایت وارد شوید.